11 abril 2007

Conxuro da Queimada

Durante el camino hacia Navarra, cuando ya quedaban pocos km, me sorprendió que nos señalizaran Santiago de Compostela a 800 y pico km. Se me pasó por la cabeza que no estaría de más hacer algún dia el camino de Santiago pero... ¿cómo? En bici... uf! Me descoyuntaría entera! Andando? Sí mira.. no sé si sería muy capaz de andar tanto (aunque me quedaría hecha un figurín, eh?), y además, no sé si tendría tantos días de vacaciones como para llegar a pie a Santiago!... A alguien se le ocurre una idea válida y que precise menos preparación física?

Mientras tanto, he encontrado la receta de la "Queimada". Cuando estuve en Santiago me quedé con las ganas de probarlo... pero me traje conmigo su "Conxuro". En el hotel donde estuvimos nos explicaron que este conxuro se decía en las reuniones familiares, etc. como costumbre pero que cada vez se hace menos... Es una lástima porque es la prueba de que "meigas" habemos en todas partes! jijijiji!


Mouchos, coruxas, sapos e bruxas
Demos, trasgos e diaños.
Espiritos das nevoadas veigas.
Corvos, píntigas e meigas.
Feitizos das menciñeiras

Podres cañotas furadas.
Fogar dos vermes e alimañas.
Lume das Santas Compañas.
Mal de ollo, negros meigallos,
cheiro dos mortos, tronos e raios
Oubeo do can, pregón da morte,
fuciño do sátiro e pe do coello.
Pecadora lingua da mala muller
casada cun home vello.

Averno de Satán e Belcebú,
lume dos cadávres ardentes,
corpos mutilados dos indecentes,
peidos dos infernales cus,
muxido da mar embravescida

Barriga inútil da muller solteira.
Falar dos gatos que andan a xaneira,
gedella porca da cabra mal parida.

Con este fol levantarei,
as chamas deste lume
que asemella a do inferno,
e fuxirán as bruxas
a cabalo das súas escobas,
Indose bañar na praia
das areas gordas.

¡Oíde, oíde carallo! os roxidos
que dan as que no poden
deixar de queimarse no augardente
quedando asi purificadas.

E cando este brebaxe
baise polas nosas gorxas,
quedaremos libres dos males
da nosa ialma e de todo embruxamento

Forzas do ar, terra, mar e lume,
a vós fago esta chamada:
si e verdade que tendes
mais poder que a humana xente.
Eiquí e agora, facede cos espritos
dos amigos que están fora,
participe con nós desta Queimada.


Para quien quiera la traducción, no dudéis en pedírmela!!! Y para los que quieran hacer su queimada:


Ingredientes:

2 litros y medio de aguardiente
500 gr. de azucar
50 gr. de grano de café

Preparación:

- En una cazuela de barro colocamos el aguardiente y 400 gramos de azúcar y le Prendemos fuego.
-En un cucharón echamos 100 gramos de azúcar y hacemos un caramelo en él con el fuego de la queimada.
Cuando esté listo lo incorporamos poco a poco a la misma, tratando de que no se oscurezca demasiado.
-Esperar hasta que se consuman las llamas.
-Servir caliente

No hay comentarios: